Dag 27 vrijdag
Vandaag opnieuw een klaslokaal “opgeleverd”. Was weer een enorme klus. Eerst al het gereedschap bij elkaar sprokkelen. Waar dat steeds blijft, da’s echt een vraag!
Mr. Kalume heeft bedacht dat één van de deuren eigenlijk te laag is dus storten Dick en ik ons op het verlengen van die deur. We vinden, haast bij toeval, nog één lengte van het hout waarvan de deuren zijn gemaakt en met wat denkwerk komen we tot een manier waarop we de deur kunnen verlengen. Het resultaat mag er best zijn. Grappig hoe je steeds creatiever wordt bij t ontbreken van goed gereedschap. We gebruiken i.p.v. een ijzerzaag gewoon de holle steel van de ijzeren klauwhamer om een paar enorme spijkers af te “zagen” Omdat er weer een beetje budget beschikbaar is gekomen kunnen we verf kopen om de lokaaldeuren te schilderen. Ik ga op pad, maar kom na 3 hardware stores te hebben bezocht met lege handen terug. Madame Mary kent nog wel een store in de buurt dus gaan we daar met de matatu naar toe. Het lukt ons de goede kleur te vinden waarmee ik ‘s middags gelijk aan de slag kan???. Er blijkt ook nog geld voor een paar hekwerken Voor de laatste twee ramen, dus daarvoor gaat madame Mary nog even op stap. Het budget is nu echt uitgeput, maar wat hebben we met dank aan onze sponsoren toch iets moois kunnen neer zetten! Net als we bedenken dat het inmiddels tijd is om weekend te gaan vieren worden we overvallen door een dikke deken van rook. Ogen beginnen te tranen en ademen wordt lastig. Tijd om de benen te nemen! Later blijkt dat de buurman iets te enthousiast zijn vuil aan t verbranden was. ???
We gaan naar huis om ons om te kleden en Dick wil even lekker een biertje drinken, dus naar de Caffesseria, kunnen we gelijk even whatsappbellen met het thuisfront.
Dick klaagt dat hij t koud heeft, best bijzonder als je weet dat ‘t nog zo’n 28 graden is.
Thuis aangekomen wil hij eigenlijk gelijk naar bed zonder te eten. Hij voelt erg warm aan dus maar even temperatuur opnemen. Een dikke 39 graden verraad een behoorlijke koorts. Hij geeft ook aan dat alles hem zeer doet. Hij stapt zijn bed in in de hoop dat t morgen beter gaat.

Dag 28 Zaterdag.
Ondanks dat we Malerone slikken lijken alle klachten te wijzen op malaria. De koorts is toegenomen dus besluiten we maar even naar t ziekenhuis te gaan. Hier vlakbij is een dependance en Kate brengt ons daar zaterdagochtend in alle vroegte met de auto heen (super zo’n gastvrouw). Na een eerste consult bij de arts en het onderzoeken van Dick’s bloed blijkt er gelukkig geen sprake van malaria maar van een virale infectie die Mombassa teistert. Het is een venijnig virus. Bedrust en pijnstillers zijn de enige oplossing. Dick moet het twee weken heel rustig aandoen, maar voelt zich hopelijk over een paar dagen al iets beter. Daar gaan we dan maar vanuit??
Ik besluit samen met Aletta maar naar ‘t zwembad te gaan omdat we thuis niet veel kunnen doen voor Dick die inmiddels alweer slaapt. Er is ter ere van een festival een DJ aanwezig. We kunnen elkaar amper verstaan ??
We scoren op de terugweg een lekker ijsje en als we thuiskomen heeft Mieke een heerlijke lasagne klaargemaakt. Dick eet een klein beetje mee en dan weer vlug naar bed. We spelen nog een spelletje yahtzee met de dochter des huizes, dan nog even de blog bijwerken en een stukje lezen.

Dag 29 Zondag
De koorts is er nog maar gelukkig iets afgenomen. Het lukt Dick om een klein beetje yoghurt te eten en daarna weer vlug naar bed. Ook vandaag heeft Dick de hele dag in bed gelegen, geslapen en een beetje gelezen. ‘s Avonds eet hij een muizenhapje mee. Toch zien we al wel enige verbetering. ?
Omdat het voor mij geen zin heeft om de hele dag naast Dick op bed te zitten ga ik met Aletta en Mieke naar Java’s waar Mieke graag een echte cappuccino drinkt. Ik neem een lekkere bak thee en als Mieke haar administratie heeft bijgewerkt (hier is nl. WiFi) gaan we naar t zwembad/strand. Ik begin met mijn baantjes zwemmen en kom tot ongeveer 40 baantjes. Misschien niet echt veel maar t is erg warm en zonder trainer op de kant is het toch anders. We luieren wat, gaan even de zee in en gebruiken een lichte lunch. Daar moet je overigens wel even de tijd voor nemen.
Na het zwembad terug naar Java’s voor een lekkere milkshake mmmmm.
Als je t winkelcentrum uitkomt staan er een reeks tuk tuks klaar die je tegen een leuk tarief naar huis willen taxiën. Omdat we onze vaste boda boda “vriend” steeds bellen wijzen we de tuk tuk’s steeds af. We vertellen dan op onze vriend te wachten. Een van de tuk tuk rijders stelt zich na een korte introductie voor en zegt dat ie nu ook onze vriend is.?. Het is een heel aardige niet opdringerige man dus we gunnen hem het ritje.
‘s Avonds schuift Dick zelfs even aan tafel, maar na een muizenhapje is het voor hem genoeg. Is toch al een hele vooruitgang!

Dag 30 Maandag
Natuurlijk blijft Dick thuis. De koorts is iets gezakt, maar nog steeds te hoog. Alle gewrichten doen pijn, kortom bedrust. Ik ga naar school en besluit, nu er toch niemand van de staf aanwezig is, gewoon door te gaan met mijn schilderwerk. Het eerste lokaal kan ik vandaag opleveren. Het tweede en derde moet ik morgen nog 1x schilderen en dan is t klaar! Mr Kaingu helpt me met het vastzetten van het wire voor de ramen en morgenochtend hangen we t bord nog even op.
Als de deuren geschilderd zijn voor de tweede keer zien ze er best goed uit. Al hoewel we de oude vervallen deuren hebben gebruikt. Door de verflaag kunnen ze er weer even tegenaan. Moe maar voldaan ga ik naar huis. Morgen afronden en dan helpen bij het organisatorische deel van de school. Madame Mary heeft daar mijn ondersteuning bij gevraagd. Daar heb ik erg zin.
Thuis blijkt Dick’s situatie niet veranderd. Hoop maar dat t snel beter gaat. Vrijdag staat de minisafari????? gepland. Zou toch zonde zijn als dat niet door kan gaan, maar uiteraard gezondheid gaat voor.
Nog even contact met t thuisfront, de blog maken, wat lezen en dan lekker t mandje in?