Dag 32 Woensdag
Er is een slechtere plek om te herstellen, en misschien denken jullie wel lag ik er maar toch het begint een beetje te vervelen in je eentje op een bedje bij t zwembad, maar in huis is t erg warm, dus dit is t beste alternatief. Koorts is weg maar vingers lijken ontstoken. Nog even geduld dus.
Vanochtend ben ik de hele ochtend bezig geweest met de computer. D.w.z. vanuit Unicef en Aga Khan is een programma ontwikkeld dat er voor moet zorgen dat straatkinderen naar school gaan. Elk kind dat 80% of meer aanwezig is op school wordt gesubsidieerd. Ik schreef er al eerder over. Scholen moeten nu vóór 20 februari alle kinderen digitaal hebben geregistreerd, maar.... er is geen computer!
Ik mag kate’s tablet lenen en zal via de hotspot van mijn telefoon de daarop aangeschafte data gebruiken. Kata’s tablet herkent mijn hotspot niet, dus even naar de computerwinkel verderop. Na veel vijven en zessen mag ik de WiFi daar gebruiken. Lang verhaal kort, ik ben de hele morgen bezig met als enige resultaat dat ik een Google account heb aangemaakt voor de school zodat, als er een device is, deze kan worden gekoppeld aan dat account. Pff schiet lekker op.
Ik bespreek met Madame Mary dat er in elk geval één device moet zijn én internet omdat we anders niet met ‘t programma aan de slag kunnen. We moeten dus op zoek naar budget én een (tweedehands) Android device zodat de app kan worden gedownload. Maar eens over nadenken.
‘s Middags sta ik voor de klas omdat er een juf ziek is. Het zijn de allerjongsten die me totaal niet begrijpen.
Na een half uur houd ik dat voor gezien en ruil met een juf van een groep iets oudere kinderen. Met hen doe ik science en social studies. Dat gaat lekker.?
De kinderen willen na afloop de klas schoonmaken; daarover ging de science les. Die hebben ze gelijk in de praktijk gebracht.
Als ik naar huis loop is er een jongetje die op me wacht. Hij wil graag met me mee naar huis lopen. Halverwege steekt hij zijn hand in de mijne en zo lopen we naar huis ??

Donderdag dag 33
Laatste werkdag deze week, voor Dick betekent dat nog een dagje uitzieken.
‘s Morgens bespreek ik met madame Mary dat ik haar graag wil helpen de teachers om te laten gaan met het nieuw geïntroduceerde digital attendance systeem. Er blijkt een Android telefoon te zijn die waarschijnlijk kan worden gerepareerd. Ik ga naar mijn klas en begeleid een tweetal kinderen waarvan ik de schriftjes heb nagekeken en waarvan ik denk dat ze wel wat hulp kunnen gebruiken. Dit keer met rekenen.
Ik ga met hen aan de slag. Één van de twee pikt het snel op aan de ander heb ik denk ik meer werk. Na de lunch gaan Mary en ik naar de stad met de telefoon. Als we daar komen moeten we twee uur wachten zodat hij de telefoon kan onderzoeken en, oh ja, hij moest eerst even aan de oplader ?.
Samen besluiten Mary en ik van de nood een deugd te maken. Het heeft nl. weinig zin om terug naar school te gaan. Met de matatu duurt heen en weer ruim een uur.
Ik krijg een kleine sightseeing tour. We gaan op de ferry kijken even aan de andere kant en gaan daarna weer terug.
Ik trakteer op een lekkere koude soda en iets te eten. Daarna terug naar de Telefoonmeneer. Hij gaat een scherm bestellen en laat ons weten wat hij verwacht dat de kosten zullen zijn. Ik rij terug naar Java’s en drink samen met Dick een lekkere milkshake. ’s Avonds pakken we het tasje in omdat we morgen aan onze drie daagse minisafari beginnen. Zin in !

Vrijdag, zaterdag, zondag
Dag 34, 35 en 36
We worden al vroeg opgehaald om een driedaagse minisafari te maken. Onze gids is een super vriendelijke, en naar later blijkt ook kundige, begeleider. We gaan op safari in een 4x4 landcruiser. Normaliter worden er meer mensen opgehaald, maar t is low season dus we zijn maar met z’n tweeën, wat een luxe!
Ik kan drie dagen uitgebreid beschrijven, maar het is als volgt samen te vatten in één woord “Geweldig”
We zien 4 van de big 5. Er zijn hier nl. geen neushoorns. Daarnaast veel vogels, antilope soorten, struisvogels, krokodillen, hippo’s etc. Laat de foto’s maar voor zich spreken.
De weg van en naar het natuurpark Tsavo East is overigens minstens zo indrukwekkend, maar dan niet in de positieve zin des woords. De weg is soms onbegaanbaar en er rijden honderden trucks van de haven van Mombassa naar andere gedeelten van Afrika.
We slapen heerlijk omdat het hier ‘s nachts heerlijk koel is. Kortom een zeer geslaagde driedaagse!