Maandag, dag 44
Vandaag was er voor mij nog een toets van vorige week na te kijken, dus daarmee ben ik begonnen. Ook uit de toetsresultaten blijkt hetzelfde wat wij al uit het gewone klassikale werk opmaken. Er zijn hele goede leerllingen, dan een grote middenmoot en een paar die het volgens ons heel moeilijk gaan krijgen. Die paar proberen we zo goed mogelijk te ondersteunen maar het is echt nog wel een korte periode dat we hier zijn. We doen wat we kunnen! Daarna hebben Sylvia en ik samen foto’s gemaakt van de leerlingen van de laatste groepen. Sylvia is weer naar haar klas gegaan en ik ben de foto’s allemaal door gaan mailen naar madam Mary zodat zij ze kan laten uitprinten en er paspoorten gemaakt kunnen worden. Daarna was het alweer einde schooldag en nam Sylvia nog op verzoek gegevens mee van collegascholen in de buurt om daar een excel overzicht van te maken. Bleek achteraf ook nog een aardig klusje te zijn....

Dag 45, dinsdag
In tegenstelling tot de andere dagen zijn we vandaag een keer met de boda boda naar school gegaan omdat we wat limonadesiroop mee hebben genomen. (5 liter) We zouden namelijk met de klassen 1-4 van 9.30 tot de lunch iets van sport en spel gaan doen, ergens op een veld dat madam Mary geregeld zou hebben. Ook zou geregeld zijn: water voor de limonade, en jerrycan om het in te vervoeren, schone bekers om het uit te drinken, nog extra water want het is natuurlijk heel erg warm. Het veld was geregeld maar de rest nog niet. Uiteindelijk zijn wij alvast met de kids en 2 leraren naar het veld gegaan en de limonade, water en bekers (en koekjes) werden dus later met de tuktuk gebracht. Anyway, het was een groot succes, zeker de moeite waard!
Vanmiddag zijn we verder in de klas gaan ondersteunen. Daar hebben we allebei voor onze klassen huiswerk opgegeven omdat het vanaf morgen midterm is, dus woensdag, donderdag en vrijdag zijn de kids vrij. Ze moeten dus extra veel huiswerk meenemen. Maak je geen zorgen, in mijn groep bestaat dat uit 10 rekenopgaven en 15 engelse woorden. Poepoe... maar sommige kinderen waren toch aan het klagen over de hoeveelheid. Bij Sylvia was het wel wat meer, vijf vakken, 10 vragen per vak. Daar zat een kind te huilen omdat ze zoveel moest opschrijven! Nou ja, wij moeten het maandag waarschijnlijk allemaal nakijken. ?

Dag 46, woensdag
De kinderen zijn vrij maar wij gaan toch gewoon naar school. De dag begint met een meeting, eerst met de docenten, die zou om 8 uur beginnen. Maar ja, Mombasa he... er waren wel diverse leraren op tijd maar geen madam Mary, of madam Askar of mr. Kalume. Daarna zou er een meeting om 09.00 beginnen met ouders van kinderen die nu op school zitten maar van straat zijn gehaald, probleemkids dus. Maar dat werd pas ca 11 voordat die begon. Wij waren ondertussen op zoek gegaan naar wat kleuren waterverf, waarmee we het playwood een beetje willen opleuken. Nou, 4 hardwarestores later hebben we dat maar opgegeven. Toen we van onze zoektocht terugkwamen was de meeting al begonnen en schoven we ook even aan. Er was veel herhaling en bovendien in kiswahili dus om te voorkomen dat ik in slaap val vraagt Sylvia aan madam Mary of het goed is dat wij alvast met onze kunstwerkjes op het playwood gaan beginnen. Ik teken er met krijt wat figuurtjes op, die Syl met zwart een vaste plek geeft. De bedoeling is dus om die later nog van een kleurtje te voorzien, als we nog ergens iets van kleurverf kunnen scoren. Omdat we echt in de brandende zon staan, stoppen we als we ongeveer op de helft zijn. Dan kleuren we nog wel een muurtje in een nieuwe groene kleur (de enige die we wel hebben gevonden) en daarna gaan we nog eventjes naar het strand voor wat verkoeling. Dat is eigenlijk de enige plek waar een heerlijk windje staat! Daar leest Syl in de krant dat er binnenkort niet meer op de Friese wateren gevaren mag worden in verband met een mogelijke elfstedentocht, wij kunnen ons daar niets bij voorstellen. ?

Dag 47, donderdag
We hebben vandaag rond 9 uur afgesproken met mr. Kalume, want de school is natuurlijk dicht. We zijn van plan om nog wat verfwerk af te maken en denken daar rond de middag wel mee klaar te zijn. Mr. Kalume was keurig op tijd ? dus wij konden meteen beginnen. Omdat we nog steeds geen kleurtjes hebben kunnen we het niet helemaal afmaken maar we zijn wel rond 12:00 klaar. Dus pakken we een matatu en een boda boda naar het project van onze collega vrijwilliger Mieke, die net bezig was met het herinrichten van de giftshop. Zij is nu bezig op een project voor disabled girls, die allerlei mooie handwerken maken die daar verkocht worden. Leuk om even te zien. Daarna gaan we naar ons vaste stekje aan het zwembad/strand om even uit te waaien en te genieten van de zon. Eigenlijk wel een relaxte dag zo! ?

Dag 48, vrijdag
Een vrije vrijdag voor ons. Om een uur of 10 bellen we Hezron en vragen hem of hij ons naar een wat grotere verfzaak kan brengen in Bamburi. Dat heet zo naar de enorm grote cement fabriek die daar gevestigd is. Het is ook het eindpunt van heel veel matatu’s, dus waar je ook loopt in Mombasa, je wordt eigenlijk altijd geconfronteerd met roepende colporteurs “BAMBURI BAMBURI BAMBURI!!!”. Nou ja, nu moeten we daar dus zelf naartoe. Hezron wil ons wel brengen maar omdat het wat verder is wil hij dat binnendoor doen. Dat vinden wij alleen maar leuk want dan zien we ook nog eens wat anders. Uiteindelijk vinden we de winkel en ook nog eens wat kleuren verf. We nemen er 3 met penceeltjes erbij en nadat we hebben afgedongen (en uiteraard nog teveel betalen) gaan we tevreden naar het strand. Daar brengen we lekker lezend en zwemmend de dag door. ???? Maandag maken we het verfwerk dan af.