Dag 22
Zondag, de laatste dag van week 3. Een echte rustdag kan je wel stellen. Eerst uitgeslapen na weer een warme nacht. Op het gemakje ontbeten en ons daarna met de andere vrijwilligers, Aletta en Mieke, door 2 motortaxi’s, Hezron en zijn maatje, naar de Caffesserie laten brengen voor een lekkere bak thee en koffie. Aletta is vrijwilliger bij APDK, dat is een terrein waar kinderen fysiotherapie krijgen. Aletta is dus fysio en verblijft daar door de week maar omdat daar niets te doen is komt ze in het weekend ook naar Kate. Mieke is pas aangekomen in Kenia na een verblijf van 9 weken in Oeganda. Zij bezoekt meerdere projecten, op dit moment ook een school hier in de buurt, wel een andere dan de onze. In de mall waar we dat bakkie deden hebben we ook een Gym ontdekt, dus later deze week zullen we wat kunnen spinnen en een workout doen. Niet dat we behoefte hebben om meer te zweten maar wel om wat te sporten!
Daarna zijn we doorgelopen naar het strand waar we lekker wat in de zon hebben gelegen en wat hebben gelezen.

Dag 23
Dat zag er vanmorgen goed uit toen wij aankwamen op school. Er was hard gewerkt in het weekend. Het dak zat er helemaal op en er was een begin gemaakt met de afscheiding van de lokalen. Die overigens opeens ook nog eens open moeten kunnen, omdat madam Mary de ruimten af en toe ook wil kunnen verhuren als kerkruimte. Snappen we natuurlijk want dat genereert ook weer opbrengsten maar qua verbouwing is het meerwerk. Een extra bewegend gedeelte dus meer hout, hangwerk en natuurlijk labour.... het goede nieuws is dat dat vandaag allemaal is gerealiseerd! Morgen de laatste dingetjes door de timmerman/dakdekker, dan nog even de te verwachten discussie over het feit dat we hem te slecht betalen en dan is dat gedeelte afgerond. Vandaag hebben we hard meegewerkt en morgen ook nog.
Dan hebben Sylvia en ik nog de laatste dingen te realiseren, zoals de ramen aan de achterkant, met daarin voor zover het er nog is het draad of gaas, de vloer egaliseren met zand/cement en dan lijkt het wel klaar. Misschien doen we nog een likje verf. ??? dat zullen we nog wel zien!

Dag 24 Dinsdag
Vandaag hoopten we de werkzaamheden die de ‘ contractors’ uit zouden voeren af te ronden en dat is gelukt! ????. Mr. Anderson had vandaag goede hulp aan ons omdat wij al het houtwerk in de “Gladiator” hebben gezet. Dat is een goedje dat er voor zorgt dat het hout niet wordt opgevreten door insecten en ander ongedierte. Het is super chemisch en gevaarlijk. Ben benieuwd of er in Nederland ook mee gewerkt had mogen worden?
De school is voorzien van een fundering, stevig metselwerk; het dak is verhoogd en er zijn ramen en deuren geplaatst.
Er zijn nog een paar klussen over waar Dick en ik ons vanaf morgen op gaan richten. Er was nl. geen budget meer voor ramen aan de achterkant van het gebouw. Met het bewaarde oude hout gaan we proberen een frame te maken voor de ramen. Als er nog genoeg hekwerk is kunnen we er een “echt” raam van maken. Daarnaast moeten in elk geval de panelen aan de voorkant een likje verf krijgen. De timmerman heeft deuren gemaakt, maar die zijn nog niet met de stenen fundering verbonden. Kortom nog genoeg te klussen. Madame Mary is weg voor een korte bijeenkomst, maar als ze er om een uur of 6 nog niet is besluiten we maar naar huis te gaan. ‘s Avonds om kwart voor 10 staat ze, net terug van de “korte” bijeenkomst, bij Kate voor de deur, of wij haar huissleutel hebben? Die zat aan de sleutelbos de we aan mr. Kalume hebben gegeven. Hopelijk kan ze hem nog bereiken anders mag ze bij ons slapen van Kate. Gelukkig komt de sleutel terecht en kan ze gewoon in haar eigen bed slapen.

Dag 25 Woensdag
Vandaag een hele productieve dag, eerst weer naar de hardware store, waar we inmiddels kind aan huis zijn. We hebben nog spijkers nodig voor zowel het hout als voor in het beton, verf en een baal cement. Die laatste laten we per Boda boda bezorgen. Ik ga maar mee op de boda boda om de weg te wijzen en te zorgen dat het cement op de juiste bestemming komt.
Als we aan de slag willen blijkt de ‘gereedschapskist’ verdwenen. De klusjesman heeft ‘m zonder overleg meegenomen en is spoorloos. Zonder enige vorm van gereedschap wordt het wel erg lastig, dus sporen we hem op. Hiervoor wordt eerst de dorpsoudste gebeld en na enige tijd verschijnt de heer Kaingu met de gereedschapskist. Hij is zich van geen kwaad bewust?. De, laten we hem stukadoor noemen, kan aan de slag met het repareren van de vloeren en het fixeren van de deurposten aan de stenen muur. Ik ga aan de slag met het verfwerk en Dick gaat aan de slag met het maken van de ramen aan de achterkant van de lokalen.
Hiervoor gebruiken we gebruikte materialen. Dat betekent hier hout, met heel veel spijkers erin die je er eerst allemaal uit moet halen of in moet slaan. Dat is op zich al een hele klus voordat je kan beginnen.
Dan blijkt dat er geen schuurpapier meer is en ook een kwast moet worden gekocht. Dus ik ga maar weer op pad naar de hardware store. Als alle materiaal aanwezig is kunnen we eindelijk aan de slag. Het lukt ons om het eerste lokaal helemaal af te krijgen. Op naar de volgende!

Dag 26 donderdag
Weer lekker gewerkt vandaag. Ondanks de hitte. Het 2e lokaal is ook afgekomen. Nu madam Mary heeft besloten dat de tussenwanden open moeten kunnen, moet er ook iets verzonnen worden voor het schoolbord van 2.44 meter lang. Die worden namelijk normaal gesproken in die wandjes vastgespijkerd (zoals alles gespijkerd wordt trouwens). Syl dacht dat gewoon met een haakje en een oogje te doen maar vindt zoiets maar eens in Mombasa. Een haakje en een dichtgeslagen haakje (dat wordt dus een oogje) doen het werk. Mooie oplossing. Het verfwerk ziet er prima uit, en het 2e raam ook. We hebben wel alle wire wat er nog was opgebruikt. Gelukkig kwam er gisteravond toch nog een donatie binnen van een lieve collega, de timing is perfect! Morgen gaan we op zoek of we ergens een zaak kunnen vinden die dit draad, waarmee we de 2 resterende ramen kunnen afmaken, ook 2e hands verkoopt. Toevallig kwam de contractor (Moses) die de fundering heeft gemaakt vanmiddag nog even langs omdat hij toch in de buurt was. Vroeg ook of er nog iets voor hem te doen is trouwens. Maar dat zit er niet in. We hebben hem wel gevraagd om voor ons rond te vragen naar 2e hands wire en daar horen we morgen wat van. Hij stond overigens te kijken van ons werk, dus daar waren wij dan weer trots op. Ook dat ie ons uitnodigde om bij hem thuis langs te komen om kennis te maken met zijn vrouw en 2 kinderen en bij hem te eten. Leuk, gaan we natuurlijk zeker doen! Overigens hebben we samen erg moeten lachen om het gereedschap waarmee we dit werk moeten doen, maar ik eigenlijk meer als een boer die kiespijn heeft ?.
Maar goed nieuws, want ik zag bij Kate net een scherpe zaag liggen en die mag ik lenen dus het zaagwerk gaat morgen en maandag een stuk makkelijker! ???